Owocniki o średnicy 1,5-2,0 cm. Najczęściej regularne, kuliste lub owalne do fazy późnej dojrzałości. Powierzchnia owocnika śnieżnobiała, gładka, matowa. Miejsca uszkodzone lub otarte zabarwiają się najpierw na szary, później rdzawo-brązowy kolor. Perydium bardzo nietrwałe. W owocnikach dojrzałych bardzo często niekompletne, prześwitujące, ukazujące strukturę gleby. Gleba o budowie komorowej. Komory hymenialne na przekroju kuliste lub owalne. Gleba w owocnikach niedojrzałych śnieżnobiała, potem szara, szaro-brązowa. W pełnym stadium dojrzałości rdzawa do rdzawo-brązowej. Na przekroju owocnika, u nasady, tworzy się niewielka płonna kolumella, najczęściej regularnie półkolista. Warstwa tramy hymenialnej oddzielającej komory brudnobiała, potem szara, długo wyraźnie odróżnialna od koloru gleby. Konsystencja dojrzałego owocnika miękka, gąbczasta. Smak lekko kwaskowaty, cierpki. Zapach niezbyt silny, mączny, czasem przywodzący na myśl zjełczałe produkty mleczne.

Dojrzałe owocniki

Perydium bardzo cienkie 50-150 μm, plektenchymatyczne, zbudowane z cienkościennych strzępek, o średnicy 5-20 μm. Strzępki bardzo rzadko i co najwyżej miejscowo, rozdymają się do struktur komórkowych. Na ogół do fazy późnej dojrzałości zachowują typową strukturę plektenchymatyczną. Przebieg strzępek perydialnych bardzo nieuporządkowany. Generalnie równoległy do powierzchni owocnika ale miejscami skośny lub nawet prostopadły. Strzępki hialinowe, jedynie cienka warstwa marginalna zabarwiona na bladożółty kolor. Trama perydialna i hymenialna zbudowane z cienkościennych, septowanych, hialinowych strzępek o grubości 2-6 μm. W tramie hymenialnej obecne liczne komórki rozdęte do zróżnicowanych rozmiarów 10-40 μm. Bazydia duże 20-50 x 10-20 μm, cylindryczne lub maczugowate. Cienkościenne, hialinowe, nie wiotczejące w trakcie rozwoju zarodników, możliwe do zaobserwowania nawet w zaawansowanych stadiach dojrzałości. Najczęściej 2-zarodnikowe, znacznie rzadziej 1-zarodnikowe – w badanych kolekcjach nie zaobserwowano podstawek 3-4 zarodnikowych. Hialinowe bazydiole o rozmiarach 10-25 x 8-20 μm – cylindryczne lub maczugowate. Warstwa subhymenialna niezauważalna. Zarodniki owalne do cytrynokształtnych, grubościenne, wypełnione jedną dużą lub kilkoma mniejszymi kroplami. Gęsto pokryte drobnymi, tępymi brodawkami. W niektórych kolekcjach ornamentacja zarodników jest tak drobna, że należałoby określić ją mianem co najwyżej chropowatej. Zarodniki otoczone wiotką, hialinową fałdą perysporium, przylegająca do powierzchni i trudną do zaobserwowania. Za młodu hialinowe, potem bladożółte, wreszcie złoto-żółte. Szczyt zarodnika bezbarwny, obły, zaokrąglony ale czasem lekko zaostrzony, sutkowaty 1-2(3,5) μm. Apiculus drobny, krótki, cylindryczny, 1-3 μm. Wielkość zarodników wraz z ornamentacją (15)16-22 x 8-14 μm, średnio 18 x 12 μm, Q = 1,3-1,8, Qm= 1,5. Zarodniki wybitnie homogeniczne na wszystkich etapach rozwoju. Brak zarodników anormatywnych.

Szczegóły budowy perydium H.niveus

Hymenium, dojrzałe i młode bazydia H.niveus